Srbi u Mađarskoj

Srbi u Mađarskoj
Ukupno pripadnika
	10.038
Značajna područja naseljavanja
Jezik
	srpski i mađarski
Vjera
	pravoslavna

Srbi su jedna od nacionalnih manjina u Mađarskoj.

Povijest[uredi | uredi kôd]

Srbi su na teritoriju Mađarske prisutni još od srednjeg vijeka. Tijekom Srpske despotovine (od kraja 14. stoljeća do 1459. godine), srpski vladari Stefan Lazarević i nakon njega Đurađ Branković, su naseljavali srpsko stanovništvo iz današnje središnje Srbije u sjeverne krajeve svojih država, a dio i na svoje posjede u Ugarskoj koje su dobili od ugarskog kralja. Dio Srba koji se nakon pada Despotovine našao u Ugaskoj služio je kao pogranična vojska ugarskog kralja.^[2]

Nakon Mohačke bitke 1526. godine i poraza ugarske vojske, veliki dio mađarskog stanovništva napušta dijelove pod vlašću Osmanlija, te na njihovo mjesto dolaze Srbi, Šokci, Bunjevci i dio islamiziranog bosanskog stanovništva. Oni postaju glavna vojna snaga Otomanskog carstva na području Panonske nizine. Sljedeće veliko doseljavanje zbilo se 1690. godine, odnosno Velikom seobom Srba pod Arsenijem III. Crnojevićem, kada je današnja Mađarska prešla pod vlast Habsburgovaca. Oko 60.000 (neke procjene idu čak do 185.000^[3]) Srba se tada naselilo u Habsburškoj monarhiji, te im je obećana crkveno-školska autonomija u zamjenu da budu austrijski vojnici.^[2]

Srpski kulturni preporod se zbivao upravo na teritoriju Ugarske (današnja Mađarska i Vojvodina). Tako je 1826. godine u Pešti osnovana Matica srpska (kasnije preseljena u Novi Sad), najstarija srpska književna, kulturna i znanstvena institucija.^[4]

Demografija[uredi | uredi kôd]

Popis 2011.[uredi | uredi kôd]

Prema popisu stanovništva koji je u Mađarskoj izvršen 2011. godine, u njoj živi 10.038 Srba, od čega samo 3.708 osoba smatra srpski svojim maternjim jezikom (iako 5.713 osoba navodi da u obitelji koristi srpski jezik).^[1]

Popis 2001.[uredi | uredi kôd]

Prema mađarskim službenim statistikama, u Mađarskoj je 2001. živjelo 7.350 Srba.^[5]

4.186 stanovnika Mađarske govori srpski s članovima obitelji ili prijateljima, a 5.279 ima afinitet s kulturnim vrijednostima i tradicijama srpskog naroda.^[6]

Religija[uredi | uredi kôd]

U Mađarskoj djeluje Budimska eparhija Srpske pravoslavne crkve, kojoj pripada mnoštvo crkava i dva samostana:

Manastir Grabovac, Grábóc
Manastir Srpski Kovin, Ráckeve

Položaj Srba u Mađarskoj[uredi | uredi kôd]

Mediji[uredi | uredi kôd]

Srbi u Mađarskoj imaju svoj tjednik "Srpske nedeljne novine", koje izlaze u Budimpešti. Jednom godišnje, u suradnji sa Zadužbinom Jakova Ignjatovića, izdaje se periodika "Neven", kao prilog "Srpskih nedeljnih novina za kulturu, književnost i umjetnost". Pokraj navedenih novina treba se spomenuti i "Eparhija", časopis Eparhije budimske koji se pojavljuje periodično i Srpski ekran, polusatnu emisija Mađarske televizije na srpskom jeziku. U Pečuhu postoji srpska redakcija Mađarskog radija koja se svakodnevno javlja s emisijom na srpskom jeziku u trajanju od 120 minuta. Također, postoje i Internet radio-stanice SRB (pod pokroviteljstvom Samouprave Srba u Mađarskoj) i Ritam (pod pokroviteljstvom Srpske samouprave u Budimpešti).

Obrazovanje[uredi | uredi kôd]

Do 1948. godine postojale su javne škole koje su djelovale na srpskom jeziku, ali se širenjem nacionalizacije ili ukidaju ili utapaju s drugim mađarskim školama. Od 1992. godine, Srbi ponovno imaju svoje samostalne škole. Danas u Mađarskoj djeluje škola sa srpskim nastavnim jezikom, Srpsko zabavište, osnovna škola, gimnazija i đački dom „Nikola Tesla“ u Budimpešti. S dvojezičnom nastavom radi osmorazredna Srpska osnovna škola u Batanji. U Lovri i Deski postoji nastava na srpskom jeziku do petog razreda osnovne škole. Kao dopunska, nastava srpskog jezika obavlja se u Százhalombatti, Segedinu, Mađarskom Čanadu i Sentivanu. U Santovu srpska djeca pohađaju hrvatsku osnovnu školu, gdje im se pruža prigoda za upoznavanje srpskog jezika, pisma i književnosti.