Anodička oksidacija

Anodički oksidirani aluminijski karabineri, nakon anodizacije dodatno obojeni organskim bojilima.

Shematski prikaz anodičke oksidacije tantala.

Anodička oksidacija ili anodizacija proces je u kojem se elektrokemijskim putem podebljava prirodan oksidni sloj na metalnim predmetima. Najčešće se vrši na aluminiju (eloksiranje), titanu, niobiju, tantalu, magneziju te cinku i nehrđajućem čeliku. U slučaju aluminija se dobiveni sloj može i obojiti organskim bojama, no postoje i procesi kod kojih boje nastaju već za vrijeme oksidacije.U slučaju titanija , niobija,tantala i nehrđajućeg čelika radi se o interferencijskim bojama,za razliku od aluminija gdje se oksidni sloj oboji posebnim bojiteljima.

Povijest

Prvi su postupci za anodičku oksidaciju aluminija razvijeni dvadesetih godina prošlog stoljeća ( 1923. Begough - Stuart postupak koji koristi kromnu kiselinu,1923. japanski postupak koji koristi oksalnu kiselinu ,1927. Gower i O Brienov postupak koji koristi sumpornu kiselinu ).

Dodatna literatura

• (2001.) The Surface Treatment and Finishing of Aluminum and its Alloys, šesto izdanje, izdavač: ASM International & Finishing Publications ISBN 0-904477-23-1
• Averjanov,E.E. Spravočnik po anodirovanio,Moskva 1988.

Vanjske poveznice

• What is anodizing

Ovo je osnova ili početak budućeg članka. Pomozite Wikipediji i dopunite ga.