Opsada Beograda 1717.
| Opsada Beograda 1717. | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| sukob: Austrijsko-turski rat 1716. – 1718. | |||||||||
 umjetnički prikaz opsade Beograda | |||||||||
| |||||||||
| Sukobljene strane | |||||||||
 Habsburška Monarhija.svg){kind=small} Bavarska
|
 Osmansko Carstvo
| ||||||||
| Zapovjednici | |||||||||
| Eugen Savojski
|
Halil Paša Mustafa Paša
| ||||||||
| Postrojbe | |||||||||
| 70.000[1] 10-20.000 srpskih dobrovoljaca[2] |
100.000[1]
| ||||||||
| Gubitci | |||||||||
| 2.000 mrtvih[1] | 20.000 mrtvih[1] | ||||||||
Opsada Beograda 1717. druga je od ukupno tri opsada tog grada koje su predvodile snage Habsburške Monarhije kako bi ga preuzela od Osmanskog Carstva. Preostale opsade bile su od 1688. — 1690. te od 1789. do 1791. Austrijske snage predvodio je Eugen Savojski.[3]
Nakon austrijske pobjede, osnovana je kratkotrajna Kraljevina Srbija (1718. – 1739.) u okolici Beograda, pokrajina Habsburške Monarhije, sve dok Turci nisu ponovno osvojili grad dvadeset godina kasnije.[4]
Opsadu grada spominje i Osman-aga Temišvarski, turski prevoditelj, vojnik i pisac, u svojoj autobiografiji.[5]
Tijek[uredi | uredi kôd]
Iako je potpisan mir u Srijemskim Karlovcima, Osmansko Carstvo nije se mirilo s tim uvjetima tako da je izbio Rusko-turski rat 1710. – 1711. te rat s Mlećanima. Na prijetnje Austrijanaca da se to krši s potpisanim mirom, Turci su objavili rat. Eugen Savojski je krenuo iz Beča prema jugu, kako bi zauzeo važnu tursku utvrdu u Beogradu.
Turci su krenuli iz Jedrena prema Beogradu s vojskom od 100.000 vojnika, pod zapovjedništvom vezira Halila. Savojski je htio zauzeti grad još prije dolaska Turaka, s vojskom od oko 78.000 pješaka te nekoliko destaka tisuća srpskih dobrovoljaca.[2] 16. lipnja 1717. prešao je Dunav preko mosta kod Vinče te opkolio grad. Dolaskom turske vojske, Savojski je odlučio smanjiti intenzitet opsade tvrđave kako bi preusmjerio svoju vojsku protiv turske vojske Halila. 16. kolovoza, Turci su izgubili nakon žestokih bitaka te gonjeni čak do Niša. Dva dana kasnije, predala se i posada beogradske tvrđave.[2]
Nakon pobjede, skolopljen je Požarevački mir. Monarhija je tim mirom dobila Temišvarski Banat te istočni Srijem, osvojeni dio Srbije do Ćuprije i Paraćina, pojas južno od rijeke Save u Bosni, te Olteniju (zapadni dio Vlaške). Veneciji je priključeno područje Dalmacije s Imotskim i Vrgorcem.
Svi dobici Požarevačkim mirom južno od Save i Dunava poništeni su Beogradskim mirom 1739.
Izvori[uredi | uredi kôd]
- ↑ a b c d Tucker 2010., str. 722
- ↑ a b c Krleža 1969., str. 361-362
- ↑ Goldstein 1996., 1717.
- ↑ History of Belgrade - Turkish and Austrian Rule. Beograd.rs. Pristupljeno 11. kolovoza 2012.
- ↑ Čaušević 2004., str. 117
Literatura[uredi | uredi kôd]
|