Shuadit: razlika između inačica
Izbrisani sadržaj Dodani sadržaj
m Shuadit premješteno na Judeoprovansalski jezik |
Nema sažetka uređivanja |
||
| Redak 1: | Redak 1: | ||
'''shuadit''' (shuadi, judeoprovansalski, judeokomtadinski, hebrejsko-komtadinski, chouadit, chouadite, chuadit i chuadit), izumrli oksitanski jezik, šire [[Iberoromanski jezici|iberoromanske skupine]], kojim su do 1977. govorili Židovi u južnofrancuskom departmanu [[Vaucluse]] i u gradu [[Avignon]]u. U [[Comtat-Venaissin]]u, regiji oko Avignona (danas [[Provence-Alpes-Côte d'Azur]]) žive u relativnoj izolaciji, a nakon [[Francuska revolucija|francuske revolucije]] dozvoljeno im je da žive bilo gdje u [[Francuska|Francuskoj]], što je dovelo do iščeznuća jezika. Posljednji govornik ovog jezika bio je [[Armand Lunel]]<ref>[http://www.jewish-languages.org/judeo-provencal.html Judeo-Provençal]</ref>, koji je umro [[1977]]. |
'''shuadit''' (shuadi, judeoprovansalski, judeokomtadinski, hebrejsko-komtadinski, chouadit, chouadite, chuadit i chuadit), izumrli [[Oksitanski jezici|oksitanski jezik]], šire [[Iberoromanski jezici|iberoromanske skupine]], kojim su do 1977. govorili Židovi u južnofrancuskom departmanu [[Vaucluse]] i u gradu [[Avignon]]u. U [[Comtat-Venaissin]]u, regiji oko Avignona (danas [[Provence-Alpes-Côte d'Azur]]) žive u relativnoj izolaciji, a nakon [[Francuska revolucija|francuske revolucije]] dozvoljeno im je da žive bilo gdje u [[Francuska|Francuskoj]], što je dovelo do iščeznuća jezika. Posljednji govornik ovog jezika bio je [[Armand Lunel]]<ref>[http://www.jewish-languages.org/judeo-provencal.html Judeo-Provençal]</ref>, koji je umro [[1977]]. |
||
== Reference == |
== Reference == |
||
Inačica od 18. rujna 2008. u 11:51
shuadit (shuadi, judeoprovansalski, judeokomtadinski, hebrejsko-komtadinski, chouadit, chouadite, chuadit i chuadit), izumrli oksitanski jezik, šire iberoromanske skupine, kojim su do 1977. govorili Židovi u južnofrancuskom departmanu Vaucluse i u gradu Avignonu. U Comtat-Venaissinu, regiji oko Avignona (danas Provence-Alpes-Côte d'Azur) žive u relativnoj izolaciji, a nakon francuske revolucije dozvoljeno im je da žive bilo gdje u Francuskoj, što je dovelo do iščeznuća jezika. Posljednji govornik ovog jezika bio je Armand Lunel[1], koji je umro 1977.