Zakon očuvanja energije

Zakon očuvanja energije

Ovaj članak nije preveden djelomično ili uopće. (Rasprava) Pomozite u prijevodu vodeći računa o stilu i pravopisu. Izvornik se možda nalazi na popisu drugih jezika.

Slika 1. Zakon očuvanja energije se koristi za opisivanje kretanja klatna.

Zakon očuvanja energije empirijski je zakon fizike koji navodi da se ukupna energija zatvorenog sistema vremenom ne mijenja. Iz tog zakona proizlazi teza da se energija ne može stvarati ili uništavati već samo transformirati iz jednog stanja u drugo.

Teorija relativnosti Alberta Einsteina pokazuje da je masa oblik energije, odnosno da se masa i energija mogu međusobno transformirati jedno u drugo.

Upotreba u mehanici

U mehanici se ukupna energija sistema zapisuje kao:

$E=T+V,\$

gde su :

$\,T=\!{\frac {1}{2}}\!\sum _{i}m_{i}v_{i}^{2},$

$\,(1)V=\!\sum _{i}m_{i}gh_{i},$

$(2)V={\frac {1}{2}}\sum _{k}^{N}q_{k}\Phi (\mathbf {r} _{k}),$

Gde je T zbir kinetičkih energija svih tela unutar sistema, a V je potencijalna energija istog sistema, s tim što jednačina (1) predstavlja potencijalnu energiju tela unutar graviacionog polja, a (2) električnu potencijalnu energiju sistema(u zavisnosti od fizičkog polja u kojem se sistem nalazi koristimo odgovarajuće formule). Iz zakona očuvanja energije sledi da je energija(E), predstavljena kao funkcija vremena(E(t)), uvek konstantna.

Aksiom današnje fizike glasi:

Energija zatvorenog sistema ne može nestati niti ni iz čega nastatati, energija može samo prelaziti iz jednog oblika u drugi, i ona je konstantna.