Vodikov peroksid: razlika između inačica
Izbrisani sadržaj Dodani sadržaj
mNema sažetka uređivanja |
m infookvir |
||
| Redak 1: | Redak 1: | ||
{{Infookvir kemijski spoj |
|||
| formula = <chem>H2O2</chem> |
|||
| slika = Wasserstoffperoxid.svg |
|||
| slika_opis = |
|||
| slika1 = Hydrogen-peroxide-3D-balls.png |
|||
| slika_opis1 = Strukturna formula vodikova peroksida |
|||
| IUPAC nomenklatura = vodikov peroksid |
|||
| ostala imena = Dioksidan<br />Oksidanil |
|||
| CAS = 7722-84-1 |
|||
| EC = 231-765-0 |
|||
| UN = 2015 (>60% otop.)<br />2014 (20–60% otop.)<br />2984 (8–20% otop.) |
|||
| RTECS = MX0900000 (>90% otop.)<br />MX0887000 (>30% otop.) |
|||
| molarna masa = 34,0147 g/mol |
|||
| molekulska masa = 34,0147 g/mol |
|||
| izgled = Vrlo svjetlo plave boje;<br/>bezbojan u otopini, oštar miris |
|||
| gustoća = 1.11 g/cm<sup>3</sup> (20 °C, 30% (w/w) otop.)<ref>{{cite journal|last1=Easton|first1=M. F.|last2=Mitchell|first2=A. G.|last3=Wynne-Jones|first3=W. F. K.|title=The behaviour of mixtures of hydrogen peroxide and water. Part 1.?Determination of the densities of mixtures of hydrogen peroxide and water|journal=Transactions of the Faraday Society|date=1952|volume=48|pages=796|doi=10.1039/TF9524800796}}</ref><br />1.450 g/cm<sup>3</sup> (20 °C, čista tvar) |
|||
| tališteK = 272,72 K |
|||
| tališteC = -0,43 °C |
|||
| vrelišteK = 423,35 K |
|||
| vrelišteC = 150,2 °C |
|||
| tlak para = 31,06 hPa (23,3 mmHg) - STP<ref>CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press, 2006.</ref><br/>5 mmHg (30 °C)<ref>{{cite web |publisher=[[National Institute for Occupational Safety and Health]] (NIOSH) |url=http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0335.html |title=NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0335}}</ref> |
|||
| topljivost = topljiv u bilo kojem omjeru |
|||
| dipolni moment = 2,26 D |
|||
| slika2 = |
|||
| znakovi opasnosti = {{znakovi opasnosti|O|C|Xn}} |
|||
| NFPA 704 = {{NFPA 704 |H = 3 |F = 0| R = 1 |O = OX}} |
|||
}} |
|||
'''Vodikov peroksid''' (H<sub>2</sub>O<sub>2</sub>) je kemijski spoj [[vodik]]a i [[kisik]]a. |
'''Vodikov peroksid''' (H<sub>2</sub>O<sub>2</sub>) je kemijski spoj [[vodik]]a i [[kisik]]a. |
||
Inačica od 12. ožujka 2017. u 19:25
| Vodikov peroksid | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
 Strukturna formula vodikova peroksida
| ||||||||||||||
| IUPAC nomenklatura | vodikov peroksid | |||||||||||||
| Ostala imena | Dioksidan Oksidanil | |||||||||||||
| Identifikacijski brojevi | ||||||||||||||
| CAS broj | 7722-84-1 ✓ | |||||||||||||
| UN broj | 2015 (>60% otop.) 2014 (20–60% otop.) 2984 (8–20% otop.) ? | |||||||||||||
| RTECS broj | MX0900000 X | |||||||||||||
| EC broj | 231-765-0 ✓ | |||||||||||||
| PubChem broj | 784 ✓ | |||||||||||||
| Osnovna svojstva | ||||||||||||||
| Molarna masa | 34,0147 g/mol | |||||||||||||
| Relativna molekulska masa | 34,0147 g/mol | |||||||||||||
| Izgled | Vrlo svjetlo plave boje; bezbojan u otopini, oštar miris | |||||||||||||
| Gustoća |
1.11 g/cm3 (20 °C, 30% (w/w) otop.)[1] | |||||||||||||
| Talište | 272,72 K -0,43 °C | |||||||||||||
| Vrelište | 423,35 K 150,2 °C | |||||||||||||
| Tlak para | ||||||||||||||
| Topljivost u vodi |
topljiv u bilo kojem omjeru | |||||||||||||
| Dipolni moment |
2,26 D | |||||||||||||
| Struktura | ||||||||||||||
| Sigurnosne upute | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Međunarodni sustav mjernih jedinica primijenjen je gdje god je to bilo moguće. Ako nije drugačije naznačeno, upisane vrijednosti izmjerene su pri standardnim uvjetima. | ||||||||||||||
| Portal:Kemija | ||||||||||||||
Vodikov peroksid (H2O2) je kemijski spoj vodika i kisika.
Svojstva i osobine
Bezbojna je i viskozna kapljevina, relativno stabilna na sobnoj temperaturi, ali se pri 80 °C egzotermno razlaže na vodu i kisik. Na sobnoj je temperaturi ta reakcija spora, a ubrzavaju ju nečistoće i svjetlost. Zbog toga se vodikov peroksid pohranjuje u tamnim bocama i uz dodatak inhibitora.
Djeluje i kao reducens, ali su oksidacijska svojstva jače izražena.
Dobivanje
Nastaje hidrogeniranjem antrakinona i oksidacijom nastaloga antrakinola.
Upotreba
Upotrebljava se za izbjeljivanje (ponajčešće kose), kao antiseptik, u kemijskoj industriji, a upotrebljavao se kao oksidans za raketno gorivo.
U prodaju dolazi u koncentracijama od 3,6,9,12, i 30% (takva koncentracija se naziva komercijalno i "Perhidrol").
Izvori
- Tehnički leksikon, Leksikografski zavod Miroslav Krleža; glavni urednik: Zvonimir Jakobović. Tiskanje dovršeno 21. prosinca 2007.g., Nacionalne i sveučilišne knjižnice u Zagrebu pod brojem 653717. ISBN 978-953-268-004-1, str. 969.
- ↑ Easton, M. F.; Mitchell, A. G.; Wynne-Jones, W. F. K. 1952. The behaviour of mixtures of hydrogen peroxide and water. Part 1.?Determination of the densities of mixtures of hydrogen peroxide and water. Transactions of the Faraday Society. 48: 796. doi:10.1039/TF9524800796
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press, 2006.
- ↑ NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0335. National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH)