Druidi: razlika između inačica
mNema sažetka uređivanja |
m Bot: Zamjena stub u mrva |
||
| Redak 3: | Redak 3: | ||
Spominju ih grčki i rimski pisci ( [[Diogen]], [[Laertije]], [[Gaj Julije Cezar]], [[Plinije Stariji|Plinije]], [[Diodor Sicilski]] i [[Tacit]]). O njihovom učenju zna se malo, a neodređeni podaci sačuvali su se u usmenoj predaji, u welških pisaca i u irskom folkloru, gdje su nastale legende o njihovoj učenosti i filozofiji. Druidi su prinosili žrtve, često i ljudske, a nisu znali za hramove ni likove bogova. |
Spominju ih grčki i rimski pisci ( [[Diogen]], [[Laertije]], [[Gaj Julije Cezar]], [[Plinije Stariji|Plinije]], [[Diodor Sicilski]] i [[Tacit]]). O njihovom učenju zna se malo, a neodređeni podaci sačuvali su se u usmenoj predaji, u welških pisaca i u irskom folkloru, gdje su nastale legende o njihovoj učenosti i filozofiji. Druidi su prinosili žrtve, često i ljudske, a nisu znali za hramove ni likove bogova. |
||
{{ |
{{Mrva-relig}} |
||
[[Kategorija:Religija]] |
[[Kategorija:Religija]] |
||
Inačica od 30. travnja 2007. u 17:12
Riječ druid u antičkom keltskom svijetu označava svečenićku klasu. Druidizam se prakticirao na području zapadne Europe, sjeverno od Alpa i na britanskom otočju sve do prevlasti kršćanstva. Druidi su štovali mnogo bogova, ali i prirodu i njezine elemente. Utjecaj druida bio je i socijalni i religijski. Osim što su obavljali dužnosti svećenika, bili su filozofi, suci, liječnici i učitelji.
Spominju ih grčki i rimski pisci ( Diogen, Laertije, Gaj Julije Cezar, Plinije, Diodor Sicilski i Tacit). O njihovom učenju zna se malo, a neodređeni podaci sačuvali su se u usmenoj predaji, u welških pisaca i u irskom folkloru, gdje su nastale legende o njihovoj učenosti i filozofiji. Druidi su prinosili žrtve, često i ljudske, a nisu znali za hramove ni likove bogova.
