Velika kiselica
Prijeđi na navigaciju
Prijeđi na pretraživanje
| Velika kiselica | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Velika ili obična kiselica
| ||||||||||||||||
| Status zaštite | ||||||||||||||||
{{#if: Status zaštite: Sigurni| | ||||||||||||||||
| Sistematika | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Rumex acetosa L. | ||||||||||||||||
| Područje života | ||||||||||||||||
| Sinonimi | ||||||||||||||||
| Acetosa pratensis Mill. |
Velika kiselica (obična kiselica, lat. Rumex acetosa), biljka je koja se ubraja u raširene livadne korove, porodica Polygonaceae. Izvorni joj je areal Euroazija, no danas je raširena po cijeloj sjevernoj hemisferi.
Kao što joj i naziv kaže, kiselog je okusa, i to prije svega zbog toga što sadrži soli oksalne kiseline. Iz tog razloga ovu jestivu divlju zelen ne treba uživati u većim količinama.
Biljka sadrži 40-80 mg% vitamina C i oko 5 mg% karotina.
Jestiv je i kuhani korijen.[1]
Dodatna literatura[uredi VE | uredi]
Grlić, Lj., Samoniklo jestivo bilje, Zagreb 1980.
Vanjske poveznice[uredi VE | uredi]
Izvori[uredi VE | uredi]
- ↑ Grlić, Lj., Samoniklo jestivo bilje, Zagreb 1980.,str.116
