Vasilije Ostroški

Sveti Vasilije Ostroški (Popovo polje, 1610. – Manastir Ostrog, 1671.) bio je pravoslavni svetac iz Mrkonjića u Republici Srpskoj, BiH.^[1]

Vasilije se zaredio u samostanu Uspenja Presvete Bogorodice. Izabran je i posvećen za episkopa zahumskog i skenderijskog s katedrom u samostanu Tvrdoš kod Trebinja.

Kada su Turci razorili Tvrdoš, Vasilije se preselio u samostan Ostrog (Crna Gora, u blizini suvremenog grada Danilovgrada).

Pred najezdom Turaka, moći Svetoga Vasilija Ostrškoga dva puta su sklanjali na Cetinje.

Pravoslavni Dan Svetog Vasilija Ostroškog slavi se 12. svibnja.

Izvori[uredi | uredi kôd]

↑ Slobodan Mileusnić. 2000. Sveti Srbi. Prometej. str. 149. ISBN 978-86-7639-478-4. Ljubinskoj nahiji (Hercegovina), pri dnu Popova polja, u selu Mrkonjići, rođen je 28. decembra 1610. godine od majke Ane i oca Petra sin Stojan, budući svetitelj Vasilije. Kao dete posebno ga je krasila marljivost i poslušnost. Od roditelja je nasledio milostivost i dobro- činstvo, koje će ga celog života ispunjavati. □ Čuvajući stoku po hercegovačkim brdima i planinskim obroncima, delio je svaki zalogaj hrane sa siromašnijim od sebe. Ubrzo su ga zapazili Turci, koji nisu sa oduševljenjem gledali na ovog obdarenog mladića. Njegovi roditelji, da bi izbegli svaku opasnost, odvode ga u obližnji manastir Zavalu njegovom stricu jeromonahu Serafimu, igumanu manastira, da kod njega uči knjigu i da mu se nađe pri pomoći. Manastir Zavala je imao učeno bratstvo i bogatu biblioteku, a posebno su na mladog Stojana delovale isposničke kelije ukopane u stenu iznad manastirske crkve Vavedenja Presvete Bogorodice. Njegova bistrina i prilježnost omogućile su mu da ubrzo ovlada knjigom i osnovnim hrišćanskim tajnama. Posle izvesnog vremena iguman Se- rafim šalje svog ćaka-poslušnika* u manastir Usepnja Presvete Bogo- rodice, zvani Tvrdoš, u trebinjskom kraju radi daljeg duhovnog i bo- goslovskog usavršavanja. U manastiru Tvrdošu

[Mileusnić2000-1] Slobodan Mileusnić. 2000. Sveti Srbi. Prometej. str. 149. ISBN 978-86-7639-478-4. Ljubinskoj nahiji (Hercegovina), pri dnu Popova polja, u selu Mrkonjići, rođen je 28. decembra 1610. godine od majke Ane i oca Petra sin Stojan, budući svetitelj Vasilije. Kao dete posebno ga je krasila marljivost i poslušnost. Od roditelja je nasledio milostivost i dobro- činstvo, koje će ga celog života ispunjavati. □ Čuvajući stoku po hercegovačkim brdima i planinskim obroncima, delio je svaki zalogaj hrane sa siromašnijim od sebe. Ubrzo su ga zapazili Turci, koji nisu sa oduševljenjem gledali na ovog obdarenog mladića. Njegovi roditelji, da bi izbegli svaku opasnost, odvode ga u obližnji manastir Zavalu njegovom stricu jeromonahu Serafimu, igumanu manastira, da kod njega uči knjigu i da mu se nađe pri pomoći. Manastir Zavala je imao učeno bratstvo i bogatu biblioteku, a posebno su na mladog Stojana delovale isposničke kelije ukopane u stenu iznad manastirske crkve Vavedenja Presvete Bogorodice. Njegova bistrina i prilježnost omogućile su mu da ubrzo ovlada knjigom i osnovnim hrišćanskim tajnama. Posle izvesnog vremena iguman Se- rafim šalje svog ćaka-poslušnika* u manastir Usepnja Presvete Bogo- rodice, zvani Tvrdoš, u trebinjskom kraju radi daljeg duhovnog i bo- goslovskog usavršavanja. U manastiru Tvrdošu

[1]