Izborni knezovi: razlika između inačica

Izbrisani sadržaj Dodani sadržaj

Prikaz u jednom stupcu

Inačica od 19. rujna 2008. u 14:07

Izborni knezovi (njem. Kurfürst; - jednina; Kurfürsten - množina), bili su članovi izbornog tijela — elektorata, koje je imalo za zadatak birati careve Svetog rimskog carstva. Njihove osnovne funkcije i prvi kneževi izbornici bili su određeni Zlatnom bulom koju je izdao Karlo IV 1356. godine.

Opći pregled

Tokom i poslije 15. stoljeća, biranje cara Svetog rimskog carstva je bilo formaliziranje izborne monarhije u ono što je u stvari bila dinastička sukcesija, uglavnom na jednog od Habsburških nadvojvoda koji su ulavnom bili stariji sinovi od preminulih vladara.

Formalno su uvijek birali Rimskog kralja, koji je okrunjen u Njemačkoj, ali koji je postajao car Svetog Rimskog carstva tek kad bi ga okrunio papa. Karlo V je bio poslednji okrunjeni car - svi carevi poslije njega su bili izabrani carevi (njem. erwählter Römischer Kaiser; lat. electus Romanorum imperator).

Tijekom velikog dijela povijesti Svetog rimskog carstva (barem do 13. stoljeća) bilo je sedam kneževa izbornika: 3 svećenička te 4 svjetovna . Crkveni izbornici su bili

nadbiskup od Mainza
nadbiskup od Trira
nadbiskup od Koelna

Svjetovni izbornici su bila 4 velikaša:

kralj Češke
grof od Palatinata(Pfalza)
vojvoda od Saske
markgrof od Brandenburga (ova tri poslednja su takođe poznati i kao izbornik iz Palatinata, izbornik is Saske i izbornik iz Brandenburga).

Drugi izbornici su dodati u 16. stoljeću i uključuju vojvodu od Bavarske (koji se zvao izbornik iz Bavarske, i zamjenjivao je grofa od Palatinata koji je bio iz iste porodice, ali je privremeno izgubio titulu tokom Tridesetogodišnjeg rata), i vojvoda od Brunswicka-Linenburga. U 19. stoljeću dodato je još izbornika koji nikad nisu stigli vršiti dužnost jer je 1806. godine Napoleon ukinuo ovo zvanje.

@@ Redak 1: / Redak 1: @@
-'''Izborni knezovi''' ([[njemački jezik|njeem.]] Kurfürst; - jednina; Kurfürsten - množina), bili su članovi izbornog tijela — elektorata, koje je imalo za zadatak  birati careve [[Sveto rimsko carstvo|Svetog rimskog carstva]]. Njihove osnovne funkcije i prvi kneževi izbornici bili su određeni Zlatnom bulom koju je izdao [[Karlo IV]] [[1356.]] godine.
+'''Izborni knezovi''' ([[njemački jezik|njem.]] ''Kurfürst''; - jednina; ''Kurfürsten'' - množina), bili su članovi izbornog tijela — elektorata, koje je imalo za zadatak  birati careve [[Sveto rimsko carstvo|Svetog rimskog carstva]]. Njihove osnovne funkcije i prvi kneževi izbornici bili su određeni Zlatnom bulom koju je izdao [[Karlo IV]] [[1356.]] godine.
 ==Opći pregled ==
-Tokom i poslije 15. stoljeća, biranje cara Svetog rimskog carstva je bilo formaliziranje elektivne monarhije u ono što je u stvari bila dinastička sukcesija, uglavnom na jednog od Habzburških nadvojvoda koji su ulavnom bili stariji sinovi od preminulih vladara.
+Tokom i poslije 15. stoljeća, biranje cara Svetog rimskog carstva je bilo formaliziranje izborne monarhije u ono što je u stvari bila dinastička sukcesija, uglavnom na jednog od Habsburških nadvojvoda koji su ulavnom bili stariji sinovi od preminulih vladara.
-Formalno su uvijek birali Rimskog kralja, koji je okrunjen u Njemačkoj, ali koji je postajao car Svetog Rimskog carstva tek kad bi ga okrunio papa. Karlo V je bio poslednji okrunjeni car - svi carevi poslije njega su bili izabrani carevi (njem. erwählter Römischer Kaiser; lat. electus Romanorum imperator).
+Formalno su uvijek birali Rimskog kralja, koji je okrunjen u Njemačkoj, ali koji je postajao car Svetog Rimskog carstva tek kad bi ga okrunio [[papa]]. Karlo V je bio poslednji okrunjeni car - svi carevi poslije njega su bili izabrani carevi (njem. ''erwählter Römischer Kaiser''; lat. ''electus Romanorum imperator'').
 Tijekom velikog dijela povijesti Svetog rimskog carstva (barem do 13. stoljeća) bilo je sedam kneževa izbornika: 3 svećenička te 4 svjetovna .