Srednjoindijski hrbat
Srednjoindijski hrbat (eng. Central Indian Ridge (CIR)) srednjooceanski je hrbat usmjeren u pravcu sjever-jug u zapadnom Indijskom oceanu.
Morfologija Srednjoindijskog hrbata karakteristična je za spore do srednje hrbate. Osna dolina duboka je 500–1000 m; segmenti hrbata dugi 50-100 km odvojeni su transformacijskim rasjedima dugim 30 km i netransformnim diskontinuitetima dugim 10 km. Opskrba talinom dolazi iz aksijalnih vulkanskih hrbata dugih 15 km, širokih 1-2 km i visokih 100 do 200 m iznad aksijalnog dna.[1]
S brzinom širenja od 30 mm/god u blizini ekvatora i 49 mm/god u blizini Rodrigešovog trostrukog spoja na njegovom južnom kraju, Srednjoindijski hrbat je hrbat, koji se umjereno brzo širi karakteriziran umjerenim nagibom i nekoliko velikih pomaka, a očita iznimka je gotovo 300 km duga rasjedna zona Marie Celeste na 18° J. Između 21° J i rasjedne zone Marie Celeste (18° S), Srednjoindijski hrbat odstupa prema zapadu. Duž ove dionice, veći pomaci prelaze s desne strane na lijevu stranu, ali se vraćaju na desnu stranu sjeverno od 18°S.
Inače, južni dio Srednjoindijskog hrbata gotovo je pravokutan na smjer širenja. Aksijalna dubina Srednjoindijskoga hrbata raste od 3200 m na 20° J do 4000 m u blizini Rodrigešovog trostrukog spoja.[2]
Jugozapadni indijski hrbat nalazi se duž dna jugozapadnog Indijskog oceana i jugozapadnog Atlantskog oceana.
Izvori[uredi | uredi kôd]
- ↑ Murton, B. J.; Tindle, A. G.; Milton, J. A.; Sauter, D. (2005). „Heterogeneity in southern Central Indian Ridge MORB: implications for ridge–hot spot interaction”. Geochemistry, Geophysics, Geosystems. 6 (3): n/a. doi:10.1029/2004GC000798.
- ↑ Hellebrand, E.; Snow, J. E.; Hoppe, P.; Hofmann, A. W. (2002). „Garnet-field melting and late-stage refertilization in 'residual'abyssal peridotites from the Central Indian Ridge”. Journal of Petrology. 43 (12): 2305—2338. doi:10.1093/petrology/43.12.2305