Petar Aragonski i Anžuvinski
| Dodaj infookvir "monarh". (Primjeri uporabe predloška) |
Don Petar Aragonski i Anžuvinski (španjolski: Pedro de Aragón y Anjou) (Barcelona, 1305. – València, 1380.), znan i kao Petar IV. od Ribagorze (španjolski: Pedro IV de Ribagorza), bio je španjolski plemić, infant (princ) Aragonije te grof Ribagorze, Empúriesa i Pradesa.
Otac mu je bio kralj Jakov II. Aragonski, koji je bio kralj Aragonije i Sicilije.[1]
Majka mu je bila kraljica Blanka Anžuvinska i Sicilska.
U gradu zvanom Castelló d’Empúries (šp.: Castellón de Ampurias), Don Petar je oženio Izabelu de Foix (Isabel de Foix).
Izabela i Petar su imali četvero djece:
- Don Alfons Aragonski Stariji, markiz i grof[2]
- Doña Leonor María de Aragón y Foix, kraljica Cipra[3]
- Don Ivan de Aragón y Foix
- Don Jakov, biskup pokopan u Valenciji
Don Petar je postao redovnik.
Izvori[uredi | uredi kôd]
- ↑ Hinojosa Montalvo, José Rampon (2005). Jaime II y el esplendor de la Corona de Aragón. San Sebastión: Nerea. ISBN 978-84-89569-99-7.
- ↑ Iglesias Costa, Manuel (2001). Historia del condado de Ribagorza. Huesca: Instituto de Estudios Altoaragoneses: Diputación de Huesca. ISBN 84-8127-121-7.
- ↑ Ferrer Mallol, Maria Teresa. «La ayuda catalana contra la ocupación genovesa de Famagusta y la flota para acompañar a Valentina Visconti a Chipre». La reina Leonor de Chipre y los catalanes de su entorno. Str. 314.