Arkada

Peristil Dioklecijanove palače iz 300. g. u Splitu s nizom arkada s obje strane dvorišta i najranijom arkadom koja presjeca zabatni trokut iznad portala.

Arkada (lat. arcus, luk, svod)

• u medicini označava koštano lučno izbočenje čeone kosti iznad očne šupljine pokriveno naborom kože s obrvama.

• u arhitekturi označava svodište, nadsvođe; luk između dvaju stupova; niz lukova koji počivaju na stupovima. Upotrebljavaju se u graditeljstvu od egipatskih hramova do danas. Katkada su arkadama okruženi trgovi (slavne venecijanske i splitske prokurative) ili nizovi ulica.

U bazilikama i srednjovjekovnim crkvama arkade dijele glavni od pobočnih brodova. Slijepe arkade dekorativno raščlanjuju zid ali ga ne probijaju, poglavito u romanici i gotici.

Arkatura je ukrasni element u arhitekturi koji se sastoji od niza slijepih arkada priljubljenih reljefno uza zidnu plohu. U romanici arkatura često raščlanjuje vanjske i unutarnje dijelove građevine, kao i crkveni inventar (apside, oltarne menze i sl.).