Femminiello
Femminielli ili femmenielli (jednina femminiello, usp. talijanska femmina, "ženska", -elo, muški umanjeni sufiks) izraz je koji se koristi za označavanje populacije homoseksualnih muškaraca s izrazito ženskim rodnim izrazom u tradicionalnoj napuljskoj kulturi.[1][2] Možda će biti teško definirati ovaj pojam unutar modernih zapadnih pojmova "homoseksualci" nasuprot "trans ženama", jer se obje kategorije u određenoj mjeri preklapaju u slučaju femminielli (vidi Treći rod).[2] Ovaj pojam nije pogrdan i ne nosi stigmu; umjesto toga tradicionalno se vjeruje da femminielli donosi sreću.[1][2] Ironično, Achille della Ragione sugerira da su nedavna istraživanja pokazala kako Napuljci imaju općenito negativan stav o onome što on naziva "politički ispravnim modelom homoseksualnosti licemjernog dobročinitelja" (što podrazumijeva mainstream zapadnjačku homoseksualnu kulturu), ali ipak suprotstavlja femminielli kao uživanje povoljnog stava dijela napuljskog društva.[3]
Analiza roda[uredi | uredi kôd]
Nepotrebno je uvrštavati napuljskog Femminiella u makrokategoriju transrodnih osoba koja se obično usvaja u anglosaksonskom i sjevernoameričkom kontekstu. "Alternativni identitet femminielli moguće je iz transformiranog, prerušenog i preobraženog tijela, složenog fenomena koji se može smatrati" endemskim ", a posebno je povezan s teritorijom i stanovništvom grada."[4] Umjesto toga, femminiello bi se mogao smatrati osobitim rodnim izrazom, unatoč široko rasprostranjenom seksualnom binarizmu. Kulturni korijeni u koje je ugrađen ovaj fenomen daju femminiellu kulturni, pa čak i društveno ozakonjeni status. Za povijesne i simboličke koordinate Napulja, identitetska konstrukcija femminiella ne može se nadoknaditi s uobičajenijim europskim i eurocentričnim transrodnim skupinama.[5]
Krajem 2000-ih u Italiji su potresli mnogi seksualni skandali koji su uključili istaknute političare (npr. Bivšeg predsjednika Lazija Piera Marrazza) i transrodne seksualne radnike često latinoameričkog podrijetla, koje u talijanskim medijima obično nazivaju transessuali (skraćeno trans). U 2009. godini pojam femminiello stekao je određenu reputaciju u talijanskim medijima nakon što je uhićena mafijašica femina iz Camorre, iz Napulja, Ketty Gabriele. Gabriele se bavio prostitucijom prije nego što je postao kapo. Gabriele je u talijanskim medijima nazivan i femminiello.[6][7]
Međutim, drugi tvrde da su i femminielli sigurno muškarci unatoč svojoj ženskoj rodnoj ulozi, govoreći da "oni su muškarci; oni to znaju i svi drugi to znaju."[2] Achille della Ragione napisao je o socijalnim aspektima femminiellija. "[Feminiello] je obično najmlađe muško dijete, 'majčina draga,' ... korisno je, obavlja poslove, obavlja poslove i čuva drugu djecu."[2]
Zito i Eugenio u svojoj studiji predlažu da femminielli "izgleda potvrđuju, na polju rodnog identiteta, postmodernu ideju kontinuirane modulacije između muškog i ženskog spola protiv njihove podvojenosti".[4]
Može se primijetiti određena nekompatibilnost između pojmova femminiello i (često stranog porijekla) transrodnih ljudi, npr. Naslov vijesti koji glasi Rivolta ai quartieri Spagnoli: i femminielli cacciano le trans ("Pobuna u Quartieri Spagnoli: femminielli tjeraju transseksualce.")[2]
Povijest[uredi | uredi kôd]
Stalne reference u mnogim izvorima na drevne rituale iza prisutnosti femminiella u Napulju zahtijevaju malo komentara. Brojne su veze sa starogrčkom mitologijom: na primjer, Hermafrodit, koji je posjedovao ljepotu majke Afrodite i snagu oca Hermesa; ili Tiresija, slijepi prorok iz Tebe, poznat po tome što se sedam godina pretvorio u ženu. Pretpostavlja se da obje ove ličnosti i, uistinu, druge u mnogim kulturama na svijetu posjeduju nešto što drugi nemaju: mudru ravnotežu koja dolazi iz poznavanja oba svijeta, muškog i ženskog.[8]
Ceremonija[uredi | uredi kôd]
Ceremonija zvana matrimonio dei femminielli održava se u Torre Annunziata na Uskrsni ponedjeljak, parada femminielli odjevena u vjenčanice i u pratnji "muža" koji putuje ulicama u konjskim zapregama.[9]
Tradicija[uredi | uredi kôd]
Feminiello u Kampaniji uživa relativno privilegiran položaj zahvaljujući sudjelovanju u nekim tradicionalnim događajima, poput Candelora al Santuario di Montevergine (Svijećnica u svetištu Montevergine) u Avellinu[10] ili Tammurriata, tradicionalni ples izveden na blagdan Madonna dell'Arco u Sant'Anastasia.[11]
Općenito se femminielli smatraju srećom. Iz tog je razloga u susjedstvu popularno da femminiello drži novorođenče ili sudjeluje u igrama poput binga.[8] Iznad svega Tombola ili Tombolata dei femminielli,[12] popularna igra koja se izvodi svake godine 2. veljače, kao završni dio Svijećnice u svetištu Montevergine.
Kazalište[uredi | uredi kôd]
U scenskoj produkciji nazvanoj La Gatta Cenerentola (Mačka Pepeljuga), Roberta De Simonea, femmenielli igraju uloge nekoliko važnih likova. Među glavnim scenama u tom pogledu su rosario dei femmenielli i il suicidio del femminiella.[13]
Poveznice[uredi | uredi kôd]
Izvori[uredi | uredi kôd]
- ↑ a b Fulvio, Bufi. 2009. Presa Ketty, boss "femminiello" Comandava i pusher di Gomorra. Corriere della Sera (February 13, 2009): 19. Inačica izvorne stranice arhivirana 14. rujna 2015.
FEMMINIELLO E' UNA FIGURA OMOSESSUALE (..) È UNA PERSONA DALL' ASPETTO EFFEMINATO O SPESSO UN TRAVESTITO. E' RISPETTATO E GENERALMENTE IL FEMMINIELLO VIENE CONSIDERATO UNA PERSONA CHE PORTA FORTUNA.
- ↑ a b c d e f Jeff Matthews. The Femminiello in Neapolitan Culture. Inačica izvorne stranice arhivirana 15. svibnja 2011.
- ↑ Achille della Ragione. I femminielli. Inačica izvorne stranice arhivirana 10. svibnja 2011.
Il napoletano, come dimostrano recenti statistiche, non vede di buon occhio l'omosessuale più o meno dichiarato, quello politically correct, che oggi, altrove, va tanto di moda ed è apparentemente accettato da una società ipocritamente buonista. Ma da noi il femminiello può vivere quasi sempre, soprattutto nei quartieri popolari, in una atmosfera accogliente, segnata dal consenso e dal buonumore.
- ↑ a b Zito, Eugenio. "Disciplinary crossings and methodological contaminations in gender research: a psycho-anthropological survey on Neapolitan femminielli." International Journal of Multiple Research Approaches, vol. 7, no. 2, 2013, p. 204+. Academic OneFile, http://link.galegroup.com.uaccess.univie.ac.at/apps/doc/A354578053/AONE?u=43wien&sid=AONE&xid=103bdda0. Accessed 23 Oct. 2018.
- ↑ Hochdorn, Alexander, Paolo F. Cottone and Dania Vallini (2011). Gender and discursive positioning: Doing transgender in highly normative contexts. 69th Conference of the International Council of Psychologists. 29 July - 2 August 2011, Washington DC (USA) http://www.icpweb.org Inačica izvorne stranice arhivirana 4. ožujka 2012.
- ↑ Corriere della Sera. city.corriere.it. Pristupljeno 7. svibnja 2018.[neaktivna poveznica]
- ↑ Archived copy. Inačica izvorne stranice arhivirana 22. travnja 2009. Pristupljeno 8. prosinca 2011.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)
- ↑ a b I femminielli (Achille della Ragione). www.guidecampania.com. Inačica izvorne stranice arhivirana 10. svibnja 2011. Pristupljeno 7. svibnja 2018.
- ↑ Lo Strillone: Pasquetta con i femminielli nel quadrilatero Carceri Inačica izvorne stranice arhivirana 31. listopada 2012., 9 April 2012
- ↑ Il Santuario di Montevergine e la Candelora Inačica izvorne stranice arhivirana 27. siječnja 2012.
- ↑ Traditional Dances - The Tummurriata. liceoumberto.eu. Inačica izvorne stranice arhivirana 25. ožujka 2012. Pristupljeno 7. svibnja 2018.
- ↑ Tombolata dei Femminielli: divertimento e tradizione ad Avellino. irpinianews.it. Inačica izvorne stranice arhivirana 31. svibnja 2013. Pristupljeno 7. svibnja 2018.
- ↑ The Songs of LA GATTA CENERENTOLA - Roberto de Simone - Universitas adversitatis - Organiser Ed Emery. www.thefreeuniversity.net. Inačica izvorne stranice arhivirana 10. ožujka 2012. Pristupljeno 7. svibnja 2018.
Literatura[uredi | uredi kôd]
- Carrano, Gennaro and Simonelli, Pino, Un mariage dans la baie de Naples; Naples ville travestie; special issue Mediterranée, "Masques", été 1983 (numéro 18), pp. 106–116.
- Dall'Orto, Giovanni, Ricchioni, femmenelle e zamel: l'"omosessualità mediterranea".
- De Blasio, Abele; (1897); ‘O spusarizio masculino (il matrimonio fra due uomini), in: Usi e costumi dei camorristi; Gambella, Naples. Reprint: Edizioni del Delfino, Naples 1975, pp. 153-158.
- della Ragione A. I Femminielli. On-line at Guide Campania. (retrieved: Nov. 12, 2009)
- Malaparte, Curzio. La Pelle. Vallechi editore. Florence. 1961
- Eugenio Zito, Paolo Valerio, Corpi sull'uscio, identità possibili. Il fenomeno dei femminielli a Napoli, Filema, 2010
- Zito, Eugenio. "Disciplinary crossings and methodological contaminations in gender research: a psycho-anthropological survey on Neapolitan femminielli." International Journal of Multiple Research Approaches, vol. 7, no. 2, 2013, p. 204+. Academic OneFile, http://link.galegroup.com.uaccess.univie.ac.at/apps/doc/A354578053/AONE?u=43wien&sid=AONE&xid=103bdda0. Accessed 23 Oct. 2018.
