Prijeđi na sadržaj

Qods Mohadžer-6

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno s Mohadžer-6)
Mohadžer-6 s projektilom Qaem ispod krila

Mohadžer-6[1] ili Qods Mohajer-6[2] je ISTAR[što je to?] bespilotna letjelica sposobna nositi multispektralnu nadzornu opremu i/ili do četiri precizno navođena streljiva. Deset ih je proizvedeno od veljače 2018. za kopnene snage IRGC-a.[što je to?]

Mohadžer-6 je ušao u serijsku proizvodnju u veljači 2018.[3] Kao i drugi članovi obitelji, Mohadžer-6 izrađen je od kompozita.[4]

Dizajn

[uredi | uredi kôd]

Mohadžer-6 ima pravokutni trup, nagore ukošen nos, dvostruku repnu granu, horizontalni stabilizator postavljen na vrhu, nezakrivljene vrhove krila, ravna krila postavljena visoko i na stražnjoj strani tijela, te usisnike zraka na vrhu i dnu motora. Za razliku od ostalih varijanti iz porodice Mohadžer, ovaj ima trokraki propeler. Mohadžer-6 ima raspon krila od 10 metara i dugačak je 7 metara.  Po obliku je sličan modelu Selex ES Falco .

Mohadžer-6 ima fiksni stajni trap u obliku tricikla, koji je doživio promjene između ceremonije otkrivanja 2017. i masovne proizvodnje 2018., možda kako bi se prilagodio većoj težini.[5] Lansira se i vraća uzlijetanjem/slijetanjem na uzletno-sletnu stazu.[6]

Ima naprijed okrenutu fiksnu kameru za navigaciju i gimbal za laserski daljinomjer i multispektralne IR i elektrooptičke slike vidljivog svjetla.[7] Mohadžer-6 ima tri antene, dvije na lijevom krilu i jednu na desnom, te Pitotovu cijev na nosu.

Mohadžer-6 ima dvije glavne varijante. Varijanta A ima dvije pričvrsne točke za naoružanje, po jednu ispod svakog krila, od kojih svaka može nositi jednu Qaem TV / IR-navođenu raketu ili jednu Almas raketu.[8] B varijanta ima 4 pričvrsne točke za naoružanje, s 2 ispod svakog krila koji nose iste tipove projektila. Ima sustav autopilota sposoban za automatsko polijetanje i slijetanje. Osim toga, Iran ga opisuje kao sposobnog za opremanje elektroničkim mjerama podrške, ometanjem komunikacija ili opremom za elektroničko ratovanje.[9]

Performanse

[uredi | uredi kôd]

Mohadžer-6 ima maksimalnu masu pri uzlijetanju od 600/670 kg i može nositi 100/150 kg naoružanja, ovisno o modelu. Također, zemaljska kontrolna stanica Mohadžer-6 ima domet od 200/500 km. Letjelica ima najveću brzinu od 200 km/h, izdržljivost od 12 sati i gornju visinu od 4800/5400 metara.[10][11]

Više izvora navodi da Mohadžer-6 proizvodi Qodsov dugogodišnji rival, Iran Aircraft Manufacturing Industrial Company (HESA), iako ga je dizajnirao Qods Aviation. I Qods i HESA su podružnice Iranske državne organizacije Aerospace Industries.

Tehnički podaci

[uredi | uredi kôd]

Opće karakteristike

[uredi | uredi kôd]
  • Posada: 2 člana po zemaljskoj kontrolnoj stanici
  • Duljina: 7,5 m
  • Raspon krila: 10 m
  • Maks. masa pri polijetanju: 600/670 kg
  • Nosivost: 100/150 kg
  • Pogon: 1 × 115 KS vodom hlađeni 4-taktni motor s unutarnjim izgaranjem (proizveden u HESA)
  • Propeler: 3 kraka
  • Vrsta goriva: benzin

Performanse

[uredi | uredi kôd]
  • Najveća brzina: 200 km/h
  • Brzina krstarenja: 130 km/h (70 čvorova)
  • Radijus djelovanja : 2000/2400 km
  • Domet zemaljske komunikacije: 200-500 kilometara
  • Radna granica: 7.600 m
  • Radna visina: 4.876/5.486 m
  • Izdržljivost: 12 sati

Naoružanje

[uredi | uredi kôd]
  • Nosivost: 40 kg
  • 4 ovjesne točke za naoružanje za navođene projektile ili bombe ispod krila i 2 utora ispod glavnog trupa.

Operativna povijest

[uredi | uredi kôd]

Mohadžer-6 koristile su (ili koriste) ruske snage za navođenje dronova samoubojica Geran-2 do njihovih ciljeva u regiji Odese tijekom ruske invazije na Ukrajinu.[12]

Ukrajinski branitelji uspjeli su uhvatiti Mohadžer-6 gotovo neoštećen. Ispod krila je bila bomba Qaem-5.[13]

Izvori

[uredi | uredi kôd]
  1. Iran je Rusiji isporučio stotine dronova samoubojica. Jutarnji list. 18. listopada 2022. Inačica izvorne stranice arhivirana 18. listopada 2022. Pristupljeno 19. listopada 2022.
  2. Keshavarz and Bunker. Ožujak 2018. Iran Develops UAS with 'Smart Bomb' Capability. Operational Environment Watch: Foreign News & Perspectives of the Operational Environment. Foreign Military Studies Office. 8 (3): 18
  3. Binnie, Jeremy. 7. veljače 2018. Iran's Mohajer 6 armed UAV goes into production. Jane's Information Group. Inačica izvorne stranice arhivirana 16. srpnja 2018.
  4. گزارش|استقرار پرنده های جدید نزاجا در مرز ایران و افغانستان/ ارتش به پهپادهای 2هزار کیلومتری مجهز شد- اخبار سیاسی - اخبار تسنیم - Tasnim. خبرگزاری تسنیم - Tasnim
  5. Hossein Dalirian on Twitter. Twitter. 5. veljače 2018.
  6. افتتاح خط تولید انبوه پهپاد مهاجر۶ مسلح به بمب‌های هوشمند قائم. kayhan.ir
  7. YJC, خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان |. 5. svibnja 2021. آغاز مأموریت مهم و جدید برای خانواده مشهور پهپاد‌های ایرانی/ «مهاجر ۶» مهیای سرکوب پدافند هوایی دشمن می‌شود + تصاویر. fa (perzijski). Pristupljeno 25. rujna 2022.
  8. Tri su također isporučena iranskoj vojsci.<ref name="auto4">Jeremy Binnie. 18. srpnja 2019. Iranian army deploys armed UAVs. Jane's Defence Weekly. IHS Jane's 360. London.
  9. YJC, خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان |. 5. svibnja 2021. آغاز مأموریت مهم و جدید برای خانواده مشهور پهپاد‌های ایرانی/ «مهاجر ۶» مهیای سرکوب پدافند هوایی دشمن می‌شود + تصاویر. fa (perzijski). Pristupljeno 25. rujna 2022.
  10. دانش نظامی: پهپاد شناسایی رزمی مهاجر ۶. تحولات جهان اسلام (perzijski). Pristupljeno 26. rujna 2022.
  11. دور, موسسه پرنده های هدایت پذیر از. سامانه کنترل و هدایت زمینی پهپاد مهاجر 6. موسسه پرنده های هدایت پذیر از دور (perzijski). Pristupljeno 26. rujna 2022.
  12. https://t.me/voenacher/29532 Telegram. 23.09.2022
  13. https://en.defence-ua.com (October 12, 2022): The 10 Most Interesting russia’s Weapons, Which Got Destroyed or Became a Trophy of the Armed Forces of Ukraine