Getit: razlika između inačica
Nema sažetka uređivanja |
Nema sažetka uređivanja |
||
| Redak 10: | Redak 10: | ||
| naslov = Getit iz brazilske pokrajine Minas Gerais |
| naslov = Getit iz brazilske pokrajine Minas Gerais |
||
| formula = α-FeOOH |
| formula = α-FeOOH |
||
| molarna_masa = |
| molarna_masa = 88.86 |
||
| boja = Žuta do tamno smeđa ili crna |
| boja = Žuta do tamno smeđa ili crna |
||
| habitus = |
| habitus = izdužen |
||
| sustav = Rompski, ''Pbnm'' |
| sustav = Rompski, ''Pbnm'' |
||
| sraslaci = |
| sraslaci = |
||
| Redak 61: | Redak 61: | ||
Ovisna je o veličini [[kristal]]nih zrna. U masivnim kristalnim agregatima, getit je tamno smeđ ili crn, dok je u praškastom obliku svijetlo smeđ ili žut. Zbog velike moći bojanja, kemijske stabilnosti i neotrovnosti vrlo je velika uporaba getita kao [[pigment]]a. |
Ovisna je o veličini [[kristal]]nih zrna. U masivnim kristalnim agregatima, getit je tamno smeđ ili crn, dok je u praškastom obliku svijetlo smeđ ili žut. Zbog velike moći bojanja, kemijske stabilnosti i neotrovnosti vrlo je velika uporaba getita kao [[pigment]]a. |
||
== Sinteza == |
|||
== Karakterizacija == |
|||
==Literatura== |
==Literatura== |
||
Inačica od 11. rujna 2007. u 10:07
| Getit | |
|---|---|
 Getit iz brazilske pokrajine Minas Gerais |
|
| Općenito | |
| Kategorija | Mineral |
| Kemijska formula | α-FeOOH |
| Identifikacija | |
| Molekularna masa | 88.86 |
| Boja | Žuta do tamno smeđa ili crna |
| Kristalni habitus | izdužen |
| Kristalni sustav | Rompski, Pbnm |
| Kalavost | [010] |
| Mohsova tvrdoća | 5-5,5 |
| Gustoća | 4,26 g/cm3 |
Getit, željezov oksihidroksidni mineral, kemijska formula α-FeOOH, nazvan po velikom njemačkom književniku Johannu Wolfgangu von Goetheu. Stabilan je pri umjerenim temperaturama i zbog toga vrlo rasprostranjen u prirodi. Najstabilniji je i najrasprostranjeniji željezov oksihidroksid.
Ljudi su upotrebljavali getit još u prethistorijsko doba o čemu svjedoče nalazi boje sa zidnih crteža u spiljama Lascaux u Francuskoj. Prvi je put opisan godine 1806. na temelju uzoraka iz rudnog područja Mesabi u Minnesoti, Sjedinjene Države.
Getit obično nastaje starenjem drugih željezom bogatih minerala i zbog toga je uobičajen sastavni dio tla. Također može nastati taloženjem u podzemnim vodama ili u drugim sedimentarnim uvjetima, a može nastati i kao primarni mineral u hidrotermalnim nanosima.
Fizička svojstva
Tvrdoća getita kreće se od 5 do 5,5 na Mohsovoj skali, a specifična težina varira od 3,3 do 4,3, ovisno o uzorku. Getit obično tvori prizmatske igličaste kristale koji su obično grupirani u masivne agregate. Magnetsko uređenje getita dobre kristalnosti na sobnoj temperaturi je antiferomagnetsko s Néeelovom temperaturom od 400 K.[1].
Kristalna struktura
Struktura getita temelji se na heksagonskoj gustoj slagalini kisikovih aniona (O2-) između kojih su u oktaedrijske šupljine smješteni kationi željeza (Fe3+). Kationi željeza okruženi su sa po 6 kisikovih aniona od kojih 3 imaju vezan vodikov atom (hidroksilni anioni, OH-). Kristalna struktura getita pripada rompskom kristalografskom sustavu i prostornoj grupi Pbnm s parametrima jedinične ćelije a = 4.587 Å, b = 9.937 Å i c = 3.015 Å .[2] Jediničana ćelija sadrži 4 formulske jedinke.
Boja
Ovisna je o veličini kristalnih zrna. U masivnim kristalnim agregatima, getit je tamno smeđ ili crn, dok je u praškastom obliku svijetlo smeđ ili žut. Zbog velike moći bojanja, kemijske stabilnosti i neotrovnosti vrlo je velika uporaba getita kao pigmenta.
Sinteza
Karakterizacija
Literatura
1. R. M. Cornell, U. Schwertmann, The Iron Oxides, Structure, Properties, Reactions, Occurrence and Uses, VCH Publ. Corp., D-69451 Weinheim, Njemačka, 1996.
2. C.F. Sampson, The Lattice Parameters of Natural Single Crystal and Synthetically Produced Goethite (α-FeOOH), Acta Cryst. B25 (1969) 1683.