Zlatna palma
Zlatna palma (fra. Palme d'Or) ime je najprestižnije nagrade koja se dodjeljuje jednom godišnje na Filmskom festivalu u Cannesu u Francuskoj.
Pravila[uredi | uredi kôd]
Svake godine u svibnju održava se festival na kojem se prezentira 20-ak nominiranih filmova. Žiri, sastavljen svake godine od različitih filmskih ličnosti, odlučuje o dodjeli nagrada za najbolje glumice, glumca, režije, scenarija, velike nagrade žirija te glavne nagrade, Zlatne palme.
Do sada dvaput su Zlatnu palmu osvojili samo Alf Sjöberg, Francis Ford Coppola, Shohei Imamura, Emir Kusturica, Bille August te braća Luc i Jean-Pierre Dardenne. Jane Campion je za sada jedina žena koja je ikada osvojila tu nagradu.
Povijest[uredi | uredi kôd]
Prvi festival održan je 1939. kao protuteža Venecijanskom filmskom festivalu koji je bio previše naklonjen Benitu Mussoliniju, a drugi tek 7 godina kasnije, 1946. Nagradu je vijeće organizatora festivala uvelo 1955. godine, preimenovanjem dotadašnje nagrade Grand Prix du Festival international du film (Grand Prix kanskog festivala danas se dodjeljuje kao zasebna nagrada, manjeg značaja od Zlatne palme).
Danas se Zlatna palma smatra jednom od najcjenjenijih filmskih nagrada filmske industrije.
Dobitnici nagrade[uredi | uredi kôd]
Grand Prix Međunarodnog filmskog festivala (1939. – 1954.)[uredi | uredi kôd]
Zlatna palma (1955. – 1963.)[uredi | uredi kôd]
| Godina | Film | Redatelj | Nacionalnost redatelja |
|---|---|---|---|
| 1955. | Marty | Delbert Mann |  SAD
|
| 1956. | Svijet tišine (Le monde du silence) | Jacques-Yves Cousteau i Louis Malle |  Francuska
|
| 1957. | Prijateljsko uvjeravanje (Friendly Persuasion) | William Wyler | SAD
|
| 1958. | Ždralovi lete (Летят журавли, Letyat zhuravli) | Mihail Kalatozišvilij |  SSSR
|
| 1959. | Crni Orfej (Orfeu Negro) | Marcel Camus | Francuska
|
| 1960. | Slatki život (La dolce vita) | Federico Fellini |  Italija
|
| 1961. | Dugo odsutstvo (Une aussi longue absence) | Henri Colpi | Francuska
|
| Viridiana | Luis Buñuel |  Španjolska
| |
| 1962. | Održana obećanja (O Pagador de Promessas) | Anselmo Duarte |  Brazil
|
| 1963. | Gepard (Il gattopardo) | Luchino Visconti | Italija
|
Grand Prix Međunarodnog filmskog festivala (1964. – 1974.)[uredi | uredi kôd]
| Godina | Film | Redatelj | Nacionalnost redatelja |
|---|---|---|---|
| 1964. | Kišobrani Cherbourga (Les parapluies de Cherbourg) | Jacques Demy | Francuska
|
| 1965. | The Knack …and How to Get It | Richard Lester |  Ujedinjeno Kraljevstvo
|
| 1966. | Jedan muškarac i jedna žena (Un homme et une femme) | Claude Lelouch | Francuska
|
| Dame i gospoda (Signore e signori) | Pietro Germi | Italija
| |
| 1967. | Uvećanje (Blow-Up) | Michelangelo Antonioni | Italija
|
| 1968. | festival nije održan | ||
| 1969. | Ako... (If...) | Lindsay Anderson | Ujedinjeno Kraljevstvo
|
| 1970. | M*A*S*H | Robert Altman | SAD
|
| 1971. | Ljubavni glasnik (The Go-Between) | Joseph Losey | SAD
|
| 1972. | Radnička klasa ide u Raj (La classe operaia va in paradiso) | Elio Petri | Italija
|
| Slučaj Mattei (Il caso Mattei) | Francesco Rosi | Italija
| |
| 1973. | Podređeni (The Hireling) | Alan Bridges | Ujedinjeno Kraljevstvo
|
| Strašilo (Scarecrow) | Jerry Schatzberg | SAD
| |
| 1974. | Prisluškivanje (The Conversation) | Francis Ford Coppola | SAD
|
Zlatna palma (1975.-danas)[uredi | uredi kôd]
Vanjske poveznice[uredi | uredi kôd]
- Festival-Cannes.com Arhivirana inačica izvorne stranice od 27. rujna 2007. (Wayback Machine)
- IMDb - popis svih pobjednika Arhivirana inačica izvorne stranice od 11. travnja 2010. (Wayback Machine)