Raška (država)

Raška Рашка ← 9. st. – 14. st. → Zastava Karta Raške (svijetloplavo), njenog nastanka iz sjevernih područja Duklje (tirkiznoplavo) te njenog položaja u odnosu na Hrvatsku (tamnoplavo) Glavni grad Stari Ras Jezik/ci srpskoslavenski Religija Pravoslavlje Vlada Monarhija Povijest Srednji vijek  - Nepoznati knez uspostavlja kneževine Rašku 9. st.  - Provala Mongola 13. st.  - Osvajanje Grčke 1345.  - Stefan Uroš IV. Dušan proglašava se carem Srba i Grka 14. st.

Raška je bila srednjovjekovna država Srba i sinonim je za ranu Srbiju. Prvi puta se spominje u bizantskim zapisima. Njen prvotni položaj odgovara današnjoj jugozapadnoj Srbiji, te dijelovima današnjih Bosne i Hercegovine, Hrvatske i Crne Gore, odakle se proširila na jug na današnju Makedoniju, Albaniju, Grčku i dijelove Bugarske (Srpsko Carstvo).

Nastanak

Raška je postala kraljevina 1217. godine, koristeći političku situaciju nastalu padom Bizantskog carstva u Četvrtom križarskom ratu, kada je srpski kralj Stefan Prvovjenčani, sin velikog župana Stefana Nemanje (Stjepana Nemanje), okrunjen krunom koju mu je poslao rimski papa. Već 1219. godine i Srpska pravoslavna crkva je dobila nezavisnost (autokefalnost) od strane Vaseljenskog patrijarha.

Kraj Raške

Kraj 13. i početak 14. stoljeća donijeli su nemire u Rašku. Mongoli koji su pljačkali po Ugarskoj i Hrvatskoj, znali su se zalijetati i na Rašku. Srbi su pod vodstvom kralja Milutina (1282. – 1321.) pobijedili Tatare i vratili mir u Rašku. Sljedeće godine tekle su relativno mirno, a kraljevina Raška formalno prestaje postojati 1345. kada se njen kralj Stefan Uroš IV. Dušan (nakon osvajanja dijelova Balkana, prije svega od Bizantskog Carstva) u Skoplju okrunio za cara Srba i Grka.

Vanjske poveznice

• Raška u Enciklopediji LZMK
• Raška u Enciklopediji proleksis