Ispravljeni škotski obred
Ispravljeni škotski obred (engl. Rectified Scottish Rite, fran. Rite écossais rectifié), također poznati kao Red vitezova dobročinitelja Svetog grada (engl. Order of Knights Beneficent of the Holy City) odnosno Vitezovi dobročinitelji Svetog grada (engl. Knights Benefactor of the Holy City, fran. Chevalier bienfaisant de la Cité sainte), je kršćanski masonski obred koji je utemeljen 1778. godine u Lyonu, u Francuskoj.
Podrijetlo Obreda[uredi | uredi kôd]
Obred je uglavnom razradio Jean-Baptiste Willermoz (1730. – 1824.). Ovaj poznati francuski mason reformirao je francuski ogranak Obreda strožeg opsluživanja na kongresu Gala 1778. godine, u koji je uključio neke stavke koje dolaze iz reda Izabranih svećenika (fran. Élus Coëns) a i negiraao je nasljeđe templara. Ovaj se datum može smatrati rođenjem Ispravljenog škotskog obreda.[1]
Obred je proizašao iz nekoliko inicijacijskih sustava 18. stoljeća:[1]
- Red vitezova-masona izabranih svećenika svemira (fran. Ordre des Chevaliers Maçons Élus Coëns de l’Univers), teurgijske organizacije koju je pokrenuo Martinez de Pasqually,
- Templarska strožija opsluživanja, viteško slobodno zidarstvo formiran u Njemačkoj sredinom 18. stoljeća i koji se proširo ostatkom Europe kasnije,
- Škotska masonerija (svi postojeći viši stupnjevi, u vrijeme kada još nije bila strukturirana),
- Zanatska masonerija u 3 stupnja (učenik, pomoćnik, majstor zidar) kako se radila u Velikom orijentu Francuske u to vrijeme, ono što će kasnije postati Francuski obred.
Evolucija i transformacija ovog obrednog sustava tijekom dvaju kongresa (1778. godine u Lyonu i 1782. godine u Wilhelmsbadu) stvorili su Ispravljeni škotski obred 1782. godine. Tako ovaj kršćanski obred sadržni doktrinu de Pasquallya sadržanu u njegovoj knjizi Rasprava o reintegraciji bića (fran. Traité de la réintégration des êtres).[1]
Struktura stupnjeva[uredi | uredi kôd]
Struktura je podijeljena u četiri masonske klase, dvostruku vitešku klasu i dvije takozvane "tajne" klase. Ispravljeni škotski obred strukturiran je kako slijedi:
- Plave ili zanatske lože (lože sv. Ivana)
- 1° – učenik
- 2° – pomoćnik
- 3° – majstor zidar
- Zelene lože (lože sv. Andrije)
- 4° – škotski majstor sv. Andrije
- Unutarnji red
- 5° – sekularni novak
- 6° – vitez dobročinitelj Svetog grada (fran. Chevalier bienfaisant de la Cité sainte) – koristi se i oznaka CBCS.
- Tajna klasa
- 7° – profesor
- 8° – veliki profesor
Vidi još[uredi | uredi kôd]
Izvori[uredi | uredi kôd]
- ↑ a b c Jean Ursin, Création et histoire du rite écossais rectifié, Pariz, Dervy, 1994 (ISBN 2-85076-575-9)
| |||||||||||||||||||||||||||||